اين روزها، نفس آبانبار گيو در تهرانپارس، باز هم به شماره افتاده، شماری به گِردش آمده، ميله در زمين فرو ميكنند، فنس ميكشند و...
آبانبار گيو، همان آبانباری است كه امردادماه سال ١٣٨٩، شهرداری منطقهی ٤ و ناحيهی ٥، بی آنكه به كهن بودن و ارزشمند بودنش، ارجی بنهد و بيتوجه به وقف بودنش، بيتوجه به اينكه اين ملک سند دارد و مال كسي يا جايي است، ويرانش كرد. ولي كار بولدوزرها و كاميونها، متوقف شد هنگاميكه سازمان ميراث فرهنگي، خبردار شد. بيگمان اين آبانبار يكي از اندك آبانبارهاي بهجا مانده در تهران است.
اما اين روزها باز هم ساختوسازها و رفتوآمدها پيرامون اين آبانبار، «امرداد» را بر آن داشت تا از همايون پشوتنيزاده از هموندان هياتامناي موقوفهی رستم گيو بپرسد كه چه اتفاقی در حال رخ دادن است. همايون پشوتنيزاده گفت: «امروز، ١٩ ديماه رفتم شهرداري منطقه و با كريميان، شهردار منطقه، گفتوگو كردم و گفتم كه اين زمين و آبانبارش، سند دارد، وقفنامه دارد، چگونه بدون اجازه وارد ميشويد؟»
پشوتنيزاده، گفت: «به شهردار گفتم ما چيزي فراي قانون نميخواهيم. اينجا حق ماست.»
به گفتهي همايون پشوتنيزاده، شهرداري اعلام كرده كه كاري با آبانبار ندارد اما براي جلوگيري از شكايتهاي مردمي، گرداگرد زمين را فنسكشي ميكند. مردم به اينكه اين زمين و آبانبار نيمهويرانش، زبالهداني شده، گله داشتهاند.
پشوتنيزاده گفت: «شهردار اطمينان داد كه قصد انجام كاری ديگر جز اين فنسكشی را ندارند.»
البته همهی اينها در حالی رخ ميدهد كه تا ٦-٥ سال پيش، اين زمين و آبانبارش، درون چهارديواري بود و دري داشت كه رفت و آمد به آنرا، ميسر ميساخت. اما چندسال پيش اين در را دزديدند و بخشي از ديوار را ويران كردند.
به گفتهي پشوتنيزاده، پيگيريها براي بازسازي ديوار و كارگذاشتن در، سودي نداشت و شهرداري منطقهي ٤ و ناحيهي ٥، اجازهي اين كار را نداد. همين بيدر و پيكر بودن، شوند(:سبب) آن شده بود كه مردم در آن، زباله بريزند و جايي شده بود براي معتادان. و حالا گلايه از يك زبالهداني!
آبانبار گيو، تا همين چند دههي پيش از آب قنات باغ «هرمز آرش»، پر ميشد و براي آبرساني به موقوفهي رستمباغ، از آن بهره ميجستند. اين روزها، آبهاي لولهكشي، ما را از آب قنات و آبانبار، بينياز كردهاند اما آيا ما را از تاريخ و گذشته و ميراثمان هم بينياز كردهاند؟
به هر روي اميد است پيش از اين كه زبالهها از سر و روي اين آبانبار تاريخی بالا بروند و برف و باران، آبانباری كه اكنون به لطف شهرداری، سقف ندارد را ويران كنند، انديشهای هم برای پاسداری از آبانبار گيو، بشود.

اين آبانبار نيمهويران را ميتوانيد درتهرانپارس، كنار بوستان بهارک، نبش خيابان كميل، بيابيد.

آبانباری كه سقفش را ويران كردند.




بيگمان اگر از نزديک به ديدار اين آبانبار برويد از بزرگی ساختمانش، و هنر معماران گذشته، لذت خواهيد برد. افسوس كه سقفش را ويران كردند.

فنسكشی شهرداری



فرتورها از پدرام بهمردی است.